15 listopada 1946r. transportem kolejowym przybywa do Bydgoszczy 2 Okręgowy Batalion Łączności, który w 1950r. zostaje rozformowany, a na jego bazie powstaje 7 Pułk Łączności, 2 Okręgowy Batalion Liniowy oraz WŁ POW.
To właśnie WŁ POW będzie bohaterem dzisiejszego postu.
Na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 021 z dnia 08.10.1950r. WŁ POW otrzymuje samodzielny etat.
Kiedy dokładnie wybudowano RCN i RCO w Gronowie i Kawęczynie? Tego nie wiemy.
Z dokumentacji, którą dało radę prześledzić wynika, że w 1959r. następuje poważna reorganizacja połączona z dalszą rozbudową Węzła.
Rozkazem Sztabu Generalnego nr 046/Org. z dnia 30.04.1959 roku zostało włączone do Węzła Łączności POW Radiowe Centrum Nadawczo-Odbiorcze na terenie obiektów Gronowo i Kawęczyn. Tym samym rozkazem nadano Węzłowi numer Jednostki Wojskowej 1046.
Do czego miało służyć RCN i RCO?
Obiekty te stanowiły ważny element w systemie łączności rezerwowej Generalnego Sztabu Wojska Polskiego i były wykorzystywane w przypadku awarii łączności kablowej.
Na co dzień były jednak wykorzystywane do celów ćwiczebnych w celu doskonalenia umiejętności radiotelegraficznych.
W latach 1973-1977 nastąpiła dalsza modernizacja węzła. Obiekty z JW 1046 brały udział w zabezpieczaniu ćwiczeń Wojsk Układu Warszawskiego.
Następny ciekawy epizod miał miejsce w 13 grudnia 1981r. kiedy to powstała WRON. Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego, węzeł łączności otrzymał zadanie utrzymania łączności operacyjnej dla potrzeb WRON i Komitetu Obrony Kraju.
I tak powoli historia dobiega końca. W 1998r. Kawęczyn zostaje przekazany JW 3828 w Toruniu, a w 1999r. na podstawie rozkazu Dowódcy POW nr 093, węzeł radiowy w Gronowie kończy swoją działalność operacyjną.
Szczególne podziękowanie za podzielenie się wiedzą i historią WŁ POW dla:
Urban Explorers – Piła
Bez Was nie dałbym radę w taki sposób opisać tych obiektów!
